Krzysztof Pijarski

Teksty:
"Dialektyka spaceru. Fotografia jako sposób myślenia"

Kto:
Jestem artystą posługującym się fotografią, a także historykiem i krytykiem sztuki.

Co:
Wykładam fotografię i historię sztuki, realizuję projekty artystyczne, tłumaczę. Najbardziej zajmuje mnie teoria fotografii jako medium, które wywróciło do góry nogami nasze rozumienie tego, czym właściwie jest obraz.

Dlaczego:
Bo „kocham fotografię”, żeby zacytować klasyka. Ale mówię zupełnie serio – fotografia fascynuje mnie od dziecka i tak się stało, że właśnie jej poświęcam lwią część swojego czasu. Mnie wydaje się to ważne dlatego, że żyjemy w otoczeniu obrazów i nie sposób oddzielić ich od „rzeczywistości” samej w sobie. Takie podziały już dawno nie mają sensu. Najciekawsze wydaje mi się przy tym, co z tego wynika, co może znaczyć myślenie za pomocą obrazów.

Z kim/ dla kogo:
Pracuję ze studentami łódzkiej Filmówki oraz Instytutu Historii Sztuki na Uniwersytecie Warszawskim. Od czasu do czasu mam okazję wygłaszać wykłady dla szerszej publiczności, a także pracować z grupami ludzi niebędących studentami.

Wyzwanie:
Wyzwaniem jest zawsze rozmowa o obrazach. To stary dylemat. Przyjmijmy, że obrazy na nas oddziałują, że jakoś ich doświadczamy, jakoś je przeżywamy; że czasem stają się podporą dla myśli. Dobrze, ale kiedy mamy się podzielić tym doświadczeniem z innymi, musimy użyć słów. Co się wtedy dzieje? Czy jesteśmy w stanie oddać sprawiedliwość obrazom? Ten styk, to rozsunięcie, między doświadczeniem obrazu a dzieleniem się nim, wydaje mi się największym wyzwaniem.

Linki:
www.pijarski.art.pl